Na een rijkelijk 'ochtendbuffet' in het Kings Canyon Resort vertrekken we voor een dagje 'gravel' langs de Mereenie Loop. Geen moeilijk traject want het is een vlakke, brede en rechte weg door de rode woestijn. Om de ribbels die in dergelijke wegen vaak voorkomen wat te verzachten, verlaag ik de bandendruk. Dat rijdt heelwat comfortabeler.
Op de middag picknicken we in Gosse Bluff, een meteorietkrater met een diameter van 5 km. 142 miljoen jaar geleden sloeg hier een meteoriet in van 1 km diameter. Voor de aboriginals is dit een heilige plaats.
Er zijn verder geen bezienswaardigheden langs de weg en dus rijden we flink door zodat we vroeg in Palm Valley kunnen aankomen.
Rond 15 uur voel ik dat de wagen nogal wat onstabiel op de weg rijdt. We zien toevallig wilde paarden langs de weg en ik maak van de gelegenheid gebruik om de banden eens te controleren. Wat ik in mijn achterhoofd vreesde, is dus gebeurd: weer een lekke band. Geen probleem want ik weet ondertussen al hoe snel een band te vervangen is en na 20 minuten is de klus geklaard.
We rijden verder en op een drietal kilometer voor het eerstvolgende dorpje Hermannsburg voel ik weer dat onstabiele rijgedrag ... Vreemd, denk ik, en loop weer eens rond de wagen. Een sissend geluid komt uit de pas vervangen reserveband. Hij staat nog niet volledig plat en dus spring ik terug in de wagen en rijdt zo snel mogelijk verder naar Hermannsburg. Als we bij het eerste (en blijkbaar ook het enigste) tankstation aankomen staat de band helemaal plat.
De vriendelijke man van het tankstation kan ons niet direct helpen maar kan wel zorgen voor een 'bandenspecialist' voor morgenvroeg. Intussen stelt hij voor dat we overnachten in de camping van het dorp.
Het is een mooie en propere camping maar van slapen komt niet veel in huis vanwege tientallen blaffende honden ergens verder in het dorp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten