Als we vertrekken uit de camping hebben we nog steeds geen olifanten gezien. We maken een kleine toer rond de camping en door de (droge) Ugab River in de hoop ze toch te kunnen vinden. Na een uurtje geven we het op. De grote beesten kunnen zich best goed verstoppen. We rijden dan maar naar de voet van de Brandberg voor de White Lady Trail. Onze gids Justin leidt ons naar de White Lady rotsschilderingen. De wandeling door de vallei is behoorlijk warm maar gelukkig niet te lang.
Na de middag rijden we verder langs de zuidkant van de Brandberg. We volgen een tweespoor (4x4 track) dat ons westwaarts leidt naar de Messum Crater. Het landschap wordt hoe langer hoe desolater. Uiteindelijk komen we iets na zonsondergang aan in het centrum van de vulkaan die in feite een enorme vlakte is omringd door bergen, de kraterwand. Gevaar voor een uitbarsting is hier al lang niet meer. De Messum krater is één van de oudste kraters ter wereld en is ontstaan toen het Afrikaanse en Zuidamerikaanse continent uit elkaar dreven.
Een camping is er niet, maar de locatie waar we overnachten is door onszelf uitgekozen als de meest desolate plaats waar we ooit geslapen hebben. Dit is niet het einde van de wereld, maar eerder het begin ervan. Hier is sinds het ontstaan ervan nog niets veranderd, de 4x4 tracks niet meegerekend natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten