Swaziland op het nippertje

We krijgen nog een game drive in de vroege ochtend. De gids belooft natuurlijk niets, maar hij doet zijn best om ons nader wildlife te tonen. Weer geen leeuwen of luipaarden, maar wel knobbelzwijnen ("pumba's"), een witruggier, en verder zebra's, impala's, giraffen en gnoes.


Vandaag rijden we naar Swaziland. De weg White River en Nelspruit is lang en saai, vooral omdat er niet snel kan gereden worden en de Zuid-Afrikaanse politie staat geregeld langs de weg met speedguns. In Barberton lezen we dat de grenspost in Jozefsdal sluit om 16h en het is reeds 15h30. Dat zal krap worden. Na een tiental minuten steil omhoog met haarspeldbochten wordt het duidelijk dat we het nooit zullen halen. In de hoop op een mirakel rijden we toch verder.
Als we om kwart over vier nog wegenwerken bijkrijgen kunnen we het helemaal vergeten. Ik vraag aan de werfleider of er een alternatief is, zoniet moeten we 150 km rondrijden. En warempel, een kleine gravel gaat zuidwaarts langs de grens door het Songimvelo Game Reserve naar een andere grenspost die tot 22h open blijft.
De 50 km lange gravel op dit late middaguur is prachtig en we genieten ervan.

Als we rond 17h30 bij Oshoek aankomen zijn we niet alleen. Het is een drukke grenspost maar de wachtrijen aan de loketten zijn nog redelijk.
Na de nodige stempels kunnen we verder. De weg naar de hoofdstad Mbabane is een heuse snelweg, 2x2-vaksbaan met verlichting !
Het is al 19h30 en donker als we in het Mlilwane Wildlife Santuary aankomen.